Emax is een leverancier van geregistreerde diergeneesmiddelen, verzorgingsproducten en veterinaire voeding voor honden en katten aan dierenspeciaalzaken in Nederland. Merial is een producent van diergeneesmiddelen voor zowel dierenspeciaalzaken als dierenartspraktijken. In elk geval sinds 2002 kocht Emax van Merial de door Merial ontwikkelde anti-parasitaire Frontline-producten in en verkocht en leverde deze aan dierenspeciaalzaken.
Sinds 2008 hebben Emax en Merial de tussen hen geldende (handels)voorwaarden jaarlijks vastgelegd in een contract, dat telkens vermeldt dat het is aangegaan voor de duur van één jaar, waarbij de overeenkomst van rechtswege eindigt op 31 december van dat jaar (hierna ook aangeduid als: contract 2008, contract 2009 enz.). In elk contract is opgenomen dat in geen geval stilzwijgende verlenging van het contract plaatsvindt en dat elke verlenging in onderling overleg dient te gebeuren.
Op 28 september 2017 heeft Merial aan Emax medegedeeld dat zij de handelsrelatie met Emax niet wenste voort te zetten na 31 december 2017. Met ingang van 1 januari 2018 heeft Merial haar leveringen aan Emax gestaakt en is zij haar producten rechtstreeks gaan leveren aan de afnemers van Emax. Emax vordert vervolgens schadevergoeding wegens gederfde bruto marge gedurende twee jaar en tevens schadevergoeding wegens gederfde bruto marge bij de verkoop van de voorraad. In appel vordert Emax schadevergoeding wegens het afbreken van onderhandelingen tussen partijen.
Emax haalt zowel bij de rechtbank alsook bij het Hof Amsterdam bakzeil aangezien Emax er niet vanuit mocht gaan dat tussen partijen, naast de jaarlijkse contracten, een duurovereenkomst voor onbepaalde tijd was ontstaan. Emax mocht redelijkerwijs niet menen dat die was ontstaan en Merial mocht redelijkerwijs menen dat Emax begreep dat die niet was ontstaan. Emax moest ook dan rekening blijven houden met de duidelijke betekenis van de bedingen in de contracten over de duur daarvan en over de vraag of de handelsrelatie zou worden voortgezet. Er was dus geen distributierelatie van onbepaalde duur ontstaan.
Ook de grief terzake schadevergoeding wegens afgebroken onderhandelingen strandde. In art. 5.3 van contract 2017 staat (evenals in de contracten van voorgaande jaren) dat de eindevaluatie van de samenwerking “eind oktober” plaatsvindt. De mededeling van Merial dat de samenwerking niet zou worden voortgezet, is gedaan op 28 september 2017. Dat is een maand eerder dan eind oktober. De resterende duur van het lopende contract was hierdoor ongeveer drie maanden in plaats van ongeveer twee maanden. Op 28 september 2017 stond het Merial zonder meer vrij om aan te zeggen dat de handelsrelatie na 31 december 2017 niet zou worden voortgezet. Contract 2017 behelst een duurovereenkomst voor bepaalde tijd, namelijk tot 31 december 2017. Deze is niet tussentijds opgezegd, maar geëindigd door het verstrijken van de bepaalde tijd (door expiratie dus). Emax heeft geen duurovereenkomst beëindigd. Zij heeft slechts geweigerd een nieuwe overeenkomst aan te gaan. Hierop stuit de grief af.
Emax eindigt dus met lege handen, zie ook https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:GHAMS:2020:2614&showbutton=true&keyword=distributie+overeenkomst
Let dus goed op de duur van de termijn in uw distributie overeenkomsten!
Meer weten: neem contact op met Annelies ten Hove, ath@tenhoveadvocatuur.com
