De Hoge Raad heeft op 12 november 2021 een interessant vonnis gewezen over de reikwijdte van het begrip ‘een voor commerciële doeleinden uitgebracht fonogram’ en art. 7 Wet Naburige Rechten (Wnr).
SENA is op grond van art. 15 lid 1 Wnr aangewezen als de rechtspersoon belast met de inning en verdeling van de in art. 7 Wnr bedoelde billijke vergoeding voor het openbaar maken van een voor commerciële doeleinden uitgebracht fonogram of een reproductie daarvan. De organisatoren organiseren dance-evenementen. Tijdens die evenementen wordt dancemuziek ten gehore gebracht. SENA en de organisatoren hebben geen overeenstemming bereikt over de hoogte van de billijke vergoeding, waarna een procedure werd aangespannen.
De HR oordeelde dat onder de reikwijdte van het begrip ‘een voor commerciële doeleinden uitgebracht fonogram’ ook online voor publiek beschikbaar gestelde muziek valt. De organisatoren van dance evenementen moeten een vergoeding betalen daarvoor.
