De Europese regels voor distributieovereenkomsten en online platforms zijn gemoderniseerd. Op 1 juni 2022 is er een nieuwe groepsvrijstellingsverordening voor verticale overeenkomsten in werking getreden. Het gaat hier over de relatie tussen fabrikant en distributeur (distributieovereenkomst) of groothandelaar en detailhandelaar (inkoopovereenkomst). Deze nieuwe groepsvrijstelling geldt voor de komende twaalf jaar. Er is in een overgangsperiode van één jaar voorzien voor contracten die vóór 10 mei 2022 zijn gesloten.
Leveranciers en afnemers : controleer uw overeenkomsten en kijk of aanpassing nodig is. De belangrijkste wijzigingen zijn:
1. Duale distributieovereenkomsten vallen onder de verticale groepsvrijstellingsverordening. Er is sprake een duale distributieovereenkomst als een leverancier zijn goederen of diensten niet alleen via onafhankelijke distributeurs levert maar ook rechtstreeks zelf aan de eindgebruikers. Hierdoor concurreert deze leverancier rechtstreeks met zijn eigen onafhankelijke distributeurs, wat een probleem kan vormen voor de mededinging. Dat is immers via de eigen online-shops of via onlinemarktplaatsen (denk aan amazon, ebay en bol.com) veel gemakkelijker geworden. Informatie-uitwisseling door de leverancier die tevens als distributeur concurreert met zijn afnemers (duale distributie) blijft vrijgesteld. Opgelet: er zal hierbij ook steeds gekeken worden naar het marktaandeel van de fabrikant en de detailhandelaar op detailhandelsniveau.
2. Betere bescherming van exclusieve en selectieve distributiesystemen tegen import uit aangrenzende gebieden (actieve en/of passieve verkopen). Exclusieve distributiegebieden kunnen nu worden beschermd tegen actieve verkoop door distributeurs uit selectieve distributiegebieden. Selectieve distributiegebieden kunnen worden beschermd tegen actieve en passieve verkoop door distributeurs uit exclusieve distributiegebieden.
3. Stilzwijgende verlenging van concurrentiebedingen in distributieovereenkomsten na 5 jaar is nu mogelijk. Voorwaarde is wel dat de distributeur de mogelijkheid heeft om daadwerkelijk et onderhandelen over de distributieovereenkomst of om deze op te zeggen met inachtneming van een redelijke opzegtermijn.
4. De prijspolitiek wordt iets duidelijker. Uitgangspunt is dat het nog steeds verboden is om een afnemer te verplichten producten of diensten te verkopen tegen bepaalde minimum prijzen of vaste prijzen. Op zichzelf worden prijsmonitoring en prijsrapportering echter niet als verticale prijsbinding beschouwd. Wanneer een leverancier met een eindklant onderhandelt over de commerciële voorwaarden en vervolgens de distributeur aanwijst die de transactie gaat uitvoeren, vormt het opleggen van die commerciële voorwaarden, waaronder de verkoopprijs van de leverancier, geen verticale prijsbinding.
5. Nieuwe hardcore beperking terzake online verkoop. Beperkingen die direct of indirect, op zichzelf of in combinatie met andere factoren, tot doel hebben distributeurs te verhinderen daadwerkelijk gebruik te maken van internet voor de verkoop van hun goederen of diensten of om effectief gebruik te maken van één of meer online-reclamekanalen, worden beschouwd als een sowieso verboden ‘hard core’-beperking van onlineverkoop. In het algemeen vormen beperkingen van de onlineverkoop en van de onlinereclame echter geen hardcore beperkingen wanneer het de distributeur vrij blijft staan zijn eigen onlinewinkel te exploiteren en onlineadvertenties te maken
6. Dubbele prijsstelling voor onlineverkoop versus verkoop in fysieke winkel is onder voorwaarden toegestaan. Het kan nu acceptabel worden geacht dat de afnemer voor online verkochte producten een andere prijs betaalt dan voor offline verkochte producten. De voorwaarde is dat het verschil in de groothandelsprijs in een redelijke verhouding staat tot de verschillen in de investeringen en de kosten die de afnemer moet maken om in elk kanaal te verkopen.
