Officiële wederverkopers van merkproducten worden steeds vaker geconfronteerd met parallelhandel. Bij parallelhandel worden de merkproducten geïmporteerd zonder toestemming van de fabrikant of merkhouder van de originele producten. Het betreft geen namaak, deze producten zijn wel “echt”. Meestal gaat het om restpartijen of producten die van een tussenhandelaar of soms zelfs van een officiële distributeur zijn gekocht. De producten kunnen dan tegen een lagere prijs in de markt worden gezet. Dat is leuk voor u en voor mij maar dat is uiteraard geheel tegen het zere been van de officiële distributeurs. Zij gaan dan klagen bij de merkhouder aangezien een officiële distributeur vaak allerlei verplichtingen krijgt opgelegd, waar de parallelhandel geen last van heeft. Zij hoeven bijv. geen dure voorraad of een winkelpand aan te houden, wat resulteert in een lagere prijs.
De merkhouder probeert de parallelhandel vaak tegen te gaan door zich te beroepen op merkinbreuk. Dat is mogelijk mits de producten van de parallelhandel van buiten de EU zijn geïmporteerd. In Europa heeft de merkhouder namelijk het recht om als eerste het product onder een bepaald merk op de markt (de Europese Economische Ruimte of EER) te brengen. Als de parallelhandelaar de producten echter heeft verkregen binnen de EU, dan kan deze zich beroepen op uitputting van merkrechten. Uitputting betekent dat dat wanneer merkproducten met toestemming van de merkhouder op de markt in de EER zijn gebracht, dat de merkrechten van de merkhouder zijn ‘uitgeput’. De rechthebbende kan zich dan niet meer verzetten tegen de doorverkoop van die producten als deze zich al in de EER bevinden. Dit is een gevolg van het principe van het vrije verkeer van goederen.
Om dat te voorkomen kan de parallel handelaar de batchcodes of de productcodes van de verpakking verwijderen, zodat niet meteen achterhaald kan worden waar deze vandaan komen. Op zichzelf is dat geen merkinbreuk, tenzij de verpakking dusdanig gewijzigd wordt dat afbreuk wordt gedaan aan de luxe uitstraling van het product. De parallel handelaar doet er wijs aan om een eigen code op het product aan te brengen, maar moet deze wel intern kunnen koppelen aan de originele code van de fabrikant in het kader van de productveiligheid. Als de fabrikant batches van producten die met een productiefout in het verkeer zijn gebracht terugroept voor reparatie of vervanging, moet dat wel naar de betreffende productiebatch kunnen worden herleid.
Kortom, parallelhandel is mogelijk mits aan strikte voorwaarden wordt voldaan.
